Dla Bogumiła i Barbary nadchodzi czas spokoju. Gospodarstwo rozwija się, córki dorastają, na świat przychodzi syn Tomaszek. Do Serbinowa przybywa matka Barbary. Choroba i śmierć starszej pani burzy codzienną harmonię.
U Niechciców tylko pozornie panuje spokój. Zdaniem Barbary częste zmiany nauczycielek nie wpływają dobrze na wychowanie dzieci. Tęskni też ona za powrotem do miasta. Jej relacje z Bogumiłem stają się coraz chłodniejsze.
Barbara otrzymuje w spadku sześć tysięcy rubli i Niechcicowie postanawiają zakupić place budowlane w Kalińcu. Agnieszka wyjeżdża na pensję do miasta. Celina Mroczkówna, zostaje żoną Romana Katelby.
W Serbinowie wybucha epidemia tyfusu. Barbara zabiera dzieci do Kalińca. Bogumił, który zostaje w majątku, poznaje uroczą córkę pana Woynarowskiego. Piękna Ksawunia zakochuje się w Bogumile i namawia go do rozwodu.
Tomasz przysparza rodzicom wiele kłopotów. Bogumił ucieczki od kłopotów rodzinnych szuka w pracy. Barbara, która mieszka w Kalińcu, przyjeżdża do Serbinowa, gdzie zastaje męża w niedwuznacznej sytuacji ze służącą.
Agnieszka kończy szkołę i wyjeżdża na studia do Lozanny. Tutaj poznaje gorącego polskiego patriotę, Marcina Śniadowskiego. Żona Katelby, Celina, która była kochanką Janusza Ostrzeńskiego, popełnia samobójstwo.
Agnieszka otrzymuje list od Marcina, który wzywa ją do Lozanny.Wychodzi za mąż i wraz z Marcinem przenosi się do Brukseli. Tomaszek staje się się powodem coraz większych zmartwień rodziców.
Niechcicowie sprzedają Anzelmowi Ostrzeńskiemu place budowlane w Kalińcu. Niestety, Anzelm okazuje się oszustem i Bogumił zostaje zmuszony do opuszczenia Serbinowa. Kupuje mały majątek Pamiętów.
Na przyjęciu u Ładów Barbara poznaje Bogumiła Niechcica, byłego powstańca i ziemianina. Wychodzi za niego za mąż, obawiając się, że nikt inny nie poprosi jej o rękę. Małżonkowie zamieszkują w zrujnowanym dworku.