Pan Michał zostaje komendantem górnego zamku w Kamieńcu, natomiast nadzór nad artylerią sprawuje Ketling. Chcąc podtrzymać na duchu obrońców twierdzy, obaj dowódcy składają przysięgę, że nigdy się nie poddadzą.
Do Chreptiowa przyjeżdża ojciec Adama Nowowiejskiego z córką Ewą. Stary Nowowiejski rozpoznaje w Azji chłopaka, który wychowywał się w jego domu. Wtedy Azja wyznaje, że jest synem Tuhaj-beja, wielkiego tatarskiego wodza.
W Chreptiowie podstoli Bogusz, wysłannik hetmana Sobieskiego, stara się nakłonić Azję do przeciągnięcia na stronę Rzeczypospolitej licznych oddziałów tatarskich. Wygórowane żądania Azji wykluczają kompromis.
Ze stanicy wyrusza wyprawa do Raszkowa. Ewce Nowowiejskiej towarzyszy Basia. Azja usiłuje ją porwać, ale Wołodyjowskiej udaje się uciec. Azja postanawia się zemścić. Podpala Raszków i zabija starego Nowowiejskiego.
Ciężko chora Basia powoli odzyskuje zdrowie. Adam Nowowiejski wyrusza z oddziałem żołnierzy na poszukiwanie Azji. Udaje im się odnaleźć jego obozowisko. Tatarzy zostają wybici, Azja zaś ginie w okrutnych mękach.
Wołodyjowski ma jak najszybciej wyruszyć do twierdzy w Kamieńcu, dokąd zmierza także sułtan z całą swoją armią. Basia postanawia towarzyszyć mężowi. Po drodze Wołodyjowscy spotykają Ketlinga i Krystynę.
Pan Michał zostaje komendantem górnego zamku w Kamieńcu, natomiast nadzór nad artylerią sprawuje Ketling. Chcąc podtrzymać na duchu obrońców twierdzy, obaj dowódcy składają przysięgę, że nigdy się nie poddadzą.
Załodze udaje się odeprzeć kolejne ataki Turków. Dochodzi do podpisania rozejmu. Wojsko opuszcza zamek, wyjeżdża Basia z Zagłobą. Michał i Ketling pozostają jednak w twierdzy i wysadzają ją w powietrze.