Jestem Puszczą XXI w

Jestem Puszczą XXI w

25.8. 11:00
TV TRWAM
60 minut
2020

Film "Jestem Puszczą XXI wieku" przedstawia Puszczę Białowieską jako miejsce odwiecznego występowania dwóch wzajemnie współistniejących procesów: procesu bez aktywnego udziału człowieka z aturalnymi etapami narodzin, wzrostu i naturalnej śmierci prowadzących do ciągłych zmian oraz procesu czynnej ochrony, wspomaganego przez człowieka, opartego na zrównoważonej gospodarce leśnej, dzięki której, pomagając naturze i wspierając ją, chroni się jej dzisiejszy obraz. Obydwa procesy służą trwaniu puszczy i ochronie jej ekosystemów dla następnych pokoleń, niezależnie od tego, jakimi metodami jest chroniona. Film skupia uwagę na aktualnym obrazie puszczy w różnych jej częściach i pokazaniu jej bioróżnorodności. Obraz podzielony jest na kilka sekwencji z tytułami. Każda sekwencja wypełniona jest ekspresyjnymi etiudami wizulano-muzycznymi. Narracja prowadzona przez Puszczę-kobietę w pierwszej osobie. Tak skonstruowany portret puszczy przyjmuje charakter epicko-poetyckiej ballady przyrodniczej. Sekwencje filmu rozpoczynają się od przedstawienia pochodzenia Puszczy Białowieskiej i wskazania na historię wspólnego od wieków egzystowania puszczy razem z człowiekiem. Następnie zaprezentowane obrazy ukazują bogactwo różnorodności biologicznej puszczy. Kolejne podkreślają spójny i niepodzielny charakter puszczy doceniając i równoważąc różne metody jej ochrony. Dalej puszcza ukazana jest jako ostoja i schronienie dla zagrożonych gatunków. W końcowej części uwaga widza kierunkowana zostaje na naturalną siłę puszczy w zachowaniu jej walorów, przetrwaniu zagrożeń jej trwania oraz podkreślenie roli człowieka w korzystaniu z zasobów puszczy i odpowiedzialności za zachowanie tych zasobów dla przyszłych pokoleń.

Więcej informacji
Nagraj

Podobne audycje

Akademia pro-life
Kropelka radości
20 czerwca 1941 roku
Serwis informacyjny / 25.08.2024, 12:30
Jestem potworem
Jestem Charlie

O audycji

Polski Polski
2020

Film "Jestem Puszczą XXI wieku" przedstawia Puszczę Białowieską jako miejsce odwiecznego występowania dwóch wzajemnie współistniejących procesów: procesu bez aktywnego udziału człowieka z aturalnymi etapami narodzin, wzrostu i naturalnej śmierci prowadzących do ciągłych zmian oraz procesu czynnej ochrony, wspomaganego przez człowieka, opartego na zrównoważonej gospodarce leśnej, dzięki której, pomagając naturze i wspierając ją, chroni się jej dzisiejszy obraz. Obydwa procesy służą trwaniu puszczy i ochronie jej ekosystemów dla następnych pokoleń, niezależnie od tego, jakimi metodami jest chroniona. Film skupia uwagę na aktualnym obrazie puszczy w różnych jej częściach i pokazaniu jej bioróżnorodności. Obraz podzielony jest na kilka sekwencji z tytułami. Każda sekwencja wypełniona jest ekspresyjnymi etiudami wizulano-muzycznymi. Narracja prowadzona przez Puszczę-kobietę w pierwszej osobie. Tak skonstruowany portret puszczy przyjmuje charakter epicko-poetyckiej ballady przyrodniczej. Sekwencje filmu rozpoczynają się od przedstawienia pochodzenia Puszczy Białowieskiej i wskazania na historię wspólnego od wieków egzystowania puszczy razem z człowiekiem. Następnie zaprezentowane obrazy ukazują bogactwo różnorodności biologicznej puszczy. Kolejne podkreślają spójny i niepodzielny charakter puszczy doceniając i równoważąc różne metody jej ochrony. Dalej puszcza ukazana jest jako ostoja i schronienie dla zagrożonych gatunków. W końcowej części uwaga widza kierunkowana zostaje na naturalną siłę puszczy w zachowaniu jej walorów, przetrwaniu zagrożeń jej trwania oraz podkreślenie roli człowieka w korzystaniu z zasobów puszczy i odpowiedzialności za zachowanie tych zasobów dla przyszłych pokoleń.

Twórcy

Bożena i Jan Walencik